POSITIEVE LIJSTEN | Dit is hoe de overheid het houden van reptielen gaat verbieden
POSITIEVE LIJSTEN WERKEN NIET.
Regeringen over de hele wereld overwegen het houden van reptielen te VERBODEN door het gebruik van een positieve lijst.
Een positieve lijst is een lijst met dieren die wij van de overheid mogen houden. Elk dier dat niet op de lijst staat, is verboden en deze lijsten zijn meestal erg kort.
Onze video legt uit waarom positieve lijsten onnodig, niet-afdwingbaar, slecht voor de wetenschap zijn en een slechte welvaart veroorzaken.
POSITIEVE LIJSTEN WERKEN NIET.
-----------------------------------------
Script:
Weet jij wat een positieve lijst is?
Het klinkt als een goede zaak, toch? Een positieve lijst.
Nou, geloof me als ik je zeg dat dat niet zo is.
Een positieve lijst is een lijst met dieren die u van de overheid mag houden. Elke soort die niet op de positieve lijst staat, is verboden.
Positieve lijsten worden ook wel witte lijsten genoemd en zijn de heilige graal geworden voor dierenrechtenactivisten die willen voorkomen dat mensen reptielen in gevangenschap houden.
Ze zeggen dat een positieve lijst slechte welvaart zal voorkomen, want als mensen geen reptielen kunnen houden, kunnen ze ook niet slecht gehouden worden.
Momenteel ligt de focus op reptielen, maar het uiteindelijke doel van veel dierenrechtenorganisaties is een positieve lijst die alle soorten gezelschapsdieren verbiedt.
Op het eerste gezicht klinkt een positieve lijst misschien verstandig, en het is gemakkelijk te begrijpen waarom regeringen soms denken dat dit een gemakkelijke manier is om de slechte welvaart aan te pakken.
Maar in werkelijkheid werken positieve lijsten gewoon niet.
We weten dit omdat ze al in verschillende landen tot wet zijn gemaakt en er voldoende bewijs is dat positieve lijsten een slecht idee zijn.
Laten we eens naar enkele feiten kijken.
Feit nummer één: positieve lijsten zijn niet nodig.
Positieve lijsten zouden het slechte welzijn moeten aanpakken, maar is er werkelijk een welzijnscrisis voor reptielen die moet worden opgelost?
Helaas zijn er geen objectieve gegevens die ons kunnen helpen het welzijn van welk huisdier dan ook nauwkeurig te meten, maar volgens een onderzoek uit 2021 worden er in Groot-Brittannië naar schatting 8,8 miljoen reptielen gehouden.
Ondertussen heeft het National Center for Reptile Welfare, 's werelds grootste herhuisvestingsfaciliteit voor reptielen, in 2022 iets meer dan 1.500 dieren herplaatst.
Dat is minder dan 0,02 procent.
Dat lijkt mij niet op een welzijnscrisis voor reptielen.
Laten we die cijfers eens vergelijken met het aantal honden en katten dat jaarlijks een herplaatsing nodig heeft.
Nogmaals, statistieken zijn moeilijk te verkrijgen, maar uit rapporten die tussen 2018 en 2020 door zes grote liefdadigheidsinstellingen voor huisdieren zijn gepubliceerd, blijkt dat jaarlijks gemiddeld 19.049 honden en 61.928 katten worden herplaatst.
Vergelijk dat eens met de 627 reptielen die in die periode elk jaar door dezelfde zes liefdadigheidsinstellingen worden herplaatst, en we zien dat reptielen een heel eind lager op de lijst staan.
Dus voor zover wij weten is het welzijnsprobleem van reptielen klein vergeleken met andere soorten dieren, en niemand heeft ons tot nu toe objectieve gegevens kunnen laten zien die het tegendeel bewijzen.
Elk rapport dat beweert dat er een probleem is met het welzijn van reptielen, is slechts gebaseerd op iemands mening.
En als we dingen gaan verbieden simpelweg omdat iemand denkt dat het slecht is, is er al snel niets meer over.
Feit nummer twee: positieve lijsten zijn niet afdwingbaar.
Noorwegen heeft tussen 1977 en 2017 een volledig verbod op het houden van reptielen ingesteld. Gedurende deze tijd schatte een onderzoek van de Noorse regering dat de illegale reptielenpopulatie van het land ongeveer 110.000 dieren bedroeg.
Er was zelfs een bloeiende bedrijfssector die reptielenvoedsel en uitrusting leverde aan Noorse reptielenhouders.
De Nederlandse regering heeft twee keer geprobeerd een lijst met positieve zoogdieren in te voeren, maar bij beide gelegenheden werd de wetgeving door het Nederlandse Hooggerechtshof verworpen, toen bleek dat deze ernstige tekortkomingen vertoonde.
Volgens een rapport van de Britse regering werd aangenomen dat de naleving van de vergunningswet voor gevaarlijke wilde dieren slechts 10 procent bedroeg.
En andere landen zoals België, Luxemburg, Nederland, Kroatië, Malta, Litouwen en Noorwegen hebben positieve lijsten opgesteld en deze lijken evenmin afdwingbaar.
Jim Collins is de coördinator van het Sustainable Users Network en hij zei: 'Elke positieve lijst die ooit tot wet is gemaakt, heeft niet gewerkt. Mensen negeren ze gewoon.'
Feit nummer drie: positieve lijsten zijn slecht voor de welvaart.
In plaats van een denkbeeldig welzijnsprobleem op te lossen dat niet bestaat, is het bekend dat positieve lijsten daadwerkelijk welzijnsproblemen voor reptielen veroorzaken.
We weten al dat veel mensen een niet-afdwingbare positieve lijst zullen negeren en toch reptielen zullen blijven houden.
Maar houders die illegale reptielen bezitten, zullen geen gespecialiseerd advies kunnen inwinnen, en zij zullen niet met hun dier naar een dierenarts kunnen gaan.
Dus hoe kan dat goed zijn voor het welzijn van reptielen?
Feit nummer vier – positieve lijsten zorgen ervoor dat we niet meer over reptielen leren.
Particuliere houders lopen al tientallen jaren voorop op het gebied van de verzorging en houderij van reptielen.
In feite hebben particuliere houders voor het eerst geleerd hoe ze meer soorten reptielen kunnen fokken dan alle dierentuinen ter wereld bij elkaar.
Dankzij deze gepassioneerde pioniers zijn we vandaag de dag in staat veel reptielsoorten te houden en te kweken die tien of twintig jaar geleden onmogelijk in leven zouden zijn gebleven.
Neem bijvoorbeeld kameleons.
Dankzij de steeds betere uitrusting, technologieën en houderijtechnieken die door particuliere houders zijn ontwikkeld, worden veel kameleons nu beschouwd als gemakkelijk te onderhouden en te kweken in gevangenschap, waarbij ze hun natuurlijke levensduur in het wild vaak ruimschoots overschrijden.
Elke positieve lijst die particulier bezit van reptielen verbiedt, zou een einde maken aan deze rijke aders van herpetologische vooruitgang, wetenschap en kennis.
Dus waarom zijn dierenrechtenactivisten zo vastbesloten om positieve lijsten en reptielenverboden in te voeren, terwijl ze niet afdwingbaar zijn, de wetenschap schaden en slecht zijn voor het welzijn?
Nou ja, alleen zij kunnen die vraag beantwoorden, maar het lijkt erop dat hun obsessie met positieve lijsten oneerlijk is.
Hun echte doel is het verminderen van het aantal reptielen dat door particuliere houders wordt gehouden, en uiteindelijk het uitsterven van reptielen in gevangenschap.
Het is alsof een kleine, maar zeer luidruchtige minderheid van extremisten hun standpunten en meningen aan iedereen wil opleggen, of ze nu gerechtvaardigd zijn of niet.
Klinkt dat eerlijk voor jou?
Nee, het lijkt ons ook niet eerlijk.
Wij waarderen uw feedback.
Heeft u suggesties om onze vertaling te verbeteren? We zouden graag van je horen! Neem contact met ons op
