Istnieje niezliczona ilość przykładów na całym świecie, podobnych do tych wymienionych powyżej, gdzie uleganie naciskom aktywistów doprowadziło do chaosu w kwestii dobrostanu zwierząt. Na przykład, zakazy posiadania egzotycznych zwierząt i „listy pozytywne” doprowadziły do ​​gwałtownego wzrostu nielegalnego handlu, spychając w ten sposób przestrzegających prawa właścicieli zwierząt do podziemia, z ograniczonym dostępem do porad i opieki weterynaryjnej. W każdym z tych przypadków podstawowy błąd był ten sam: aktywiści prowadzący kampanie z niezasłużonym poziomem reprezentacji i wpływów.

Jeśli naprawdę zależy nam na zwierzętach, musimy priorytetowo traktować słuchanie tych, którzy mają bogate, praktyczne doświadczenie. Specjaliści od opieki nad zwierzętami nie będą organizować dramatycznych protestów ani zalewać mediów społecznościowych wirtualnym oburzeniem. Nie mają na to czasu ani ochoty. Zamiast tego, ich dni upływają na faktycznej opiece nad zwierzętami, często kierując się wiedzą zgromadzoną przez dekady. Czas zadać sobie proste pytanie: jeśli celem jest dobro zwierząt, czy nie powinniśmy słuchać ludzi, którzy znają je najlepiej? Opiekunowie i hodowcy zwierząt to właśnie ci, którzy będą musieli pogodzić się z nowymi przepisami, więc z pewnością zasługują na miejsce przy stole.

„Za każdym razem, gdy ekstremistyczne inicjatywy się zakorzeniają, obserwujemy, jak hodowla zwierząt domowych schodzi do podziemia” – wyjaśnia Wigley. „Opiekunowie przestają dzielić się wiedzą na temat udoskonaleń w hodowli, przestają doradzać nowicjuszom i skrywają swoją wiedzę przed opinią publiczną. Dobrostan zwierząt nie poprawia się, gdy ignoruje się ekspertów. Wręcz przeciwnie – pogarsza się”.